Henna tatoeages

Een prachtig gebruik uit de Arabische wereld is het gebruik van henna tatoeages. Van oorsprong ondergaat een bruid enkele dagen voor het huwelijk een eeuwenoud ritueel. Eerst krijgt de bruid een ritueel bad, waarna ze onbeweeglijk en met gesloten ogen moet blijven zitten. De henna kunstenares (hennaria) tekent vervolgens met henna pasta minutieus allerlei tekeningen en figuren op de handen, voeten en nagels van de bruid. Om te voorkomen dat de henna gaat vlekken, worden na afloop de handen en voeten verbonden.

Waarom wordt dit gedaan?

Henna tatoeages zijn niet permanent en blijven ongeveer drie tot vier weken zichtbaar, en hebben als doen de bruid te beschermen tegen kwade geesten. Dit zal ze nodig hebben, want volgens de mythe trekt de serene sfeer tijdens een huwelijksplechtigheid kwade machten aan. Dit wordt ook wel het boze oog genoemd. Dit boze oog is af te schrikken door beschermende patronen op de ledematen te tekenen. Daarnaast zuivert de henna de drager ervan van “aardse smet” en maakt het haar immuun voor aanvallen van de duivel en zijn handlangers.

Er zijn verschillende soorten tekeningen en patronen bekend, wat sterk afhangt van de herkomst. Zo brengt men in Marokko de henna bijvoorbeeld op een andere manier aan (met een spuitje) dan in het Midden-Oosten, want daar werkt men met een puntzakje.

De naam henna

Feitelijk is de naam ‘henna’ zeer veelzijdig, want het houd zowel het middel in, evenals het product , maar ook het eindresultaat. Henna is namelijk de naam van de kleurstof, de plant (waarvan de blaadjes de kleurstof bevatten), het poeder, de pasta, de versiering zelf, de kleur en de kunstvorm. Dus wanneer iemand enkel spreekt over henna, dan vergt dit nog enige opheldering of toevoeging.